Όταν κανείς ακούει τό τραγούδι της Χαρούλας Αλεξίου " Έχει πανσέληνο κι απόψε είναι ωραία" ο αέρας της νύχτας γεμίζει μυρωδιές, τα σύννεφα στέκονται μετεωρα, με το φεγγάρι νά ταξιδεύει ανάμεσα τους. Κι εκείνη αφήνεται στα δικά της εσωτερικά ακορντα τής μελωδίας, αντίκρυ σ ένα θερμό κοινό πού την αποθεώνει.Οι νότες ανεβοκατεβαίνουν μ ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τσάκισμα στην φωνή, κυλάνε στά όμορφα εκφραστικά της μάτια, παραδίδεται στον δικό της κόσμο μ ένα θεατρικό τρόπο που συγκινεί και συναρπάζει. Έτσι μια φορά κι έναν καιρό μια μέρα του Δεκέμβρη στη Θήβα γεννιέται η Χαρίκλεια Ρουπακη, η σημερινή Χαρούλα.Υστερα από οκτώ χρόνια θα εγκατασταθεί στην Αθήνα.Στην δεκαετία του '70 είκοσι χρονών πια, ξεκινάει την καριέρα της πλάι στον Β.Βασιλειαδη και Πυθαγόρα, πού τής εμπιστεύονται την πρώτη δισκογραφική της δουλειά, με τό τραγούδι "Όταν πίνει μια γυναίκα'. Σιγά σιγά απογειώνεται με τραγούδια του Α.Καλδαρα και Γ.Χατζηνασιου.Κατακτα το κοινό με "12 λαϊκά τραγούδια" καί την "Δημητρούλα. Συνεχίζει να ηχογραφεί τα τραγούδια της, πλάι στον Τ. Βοσκόπουλο, Μ.Χατζιδακι. Εκεινο τόν καιρό η δισκοθήκη θα σημειώσει ρεκόρ πωλήσεων και θα ενταχθεί στις ,100 Μεγαλύτερες Ηχογραφήσεις του αιώνα τής ΜΙΝΟΣ-ΕΜΙ. Τό απόγειο της καριέρας της εκτοξεύεται, όταν οι καλύτεροι συνθέτες καί στιχουργοί της εμπιστεύονται τα τραγούδια τους όπως ο Α.Βαρδης,Θ. Μικρούτσικος, Μ.Λοιζος,Σ. Κουγιουμτζής, Χ. Νικολόπουλος, Παπαδόπουλος. Κατά την δεκαετία του '70 η Χαρούλα εμφανίζεται σε μπουάτ της Πλάκας.Τραγουδαει μπαλάντες, λαϊκά, έντεχνα, δημοτικά, ρεμπέτικα. Η καριέρα της εκτοξεύεται ακόμη πιο ψηλά όταν δίνει συναυλίες στά μεγαλύτερα στάδια, κάνει περιοδείες σε όλη την Ελλάδα καί το εξωτερικό. Γράφει, μουσική, στίχους.Γινεται το ιδαλμα έτσι, που η αύρα του κόσμου την αγκαλιάζει.Λατρευεται από μικρούς και μεγάλους.Αυτο το ιδιαίτερο τσάκισμα της φωνής δημιουργεί ρίγη συγκίνησης.Προσωπικα για μένα η Χαρούλα είναι μοναδική. "Το ταγκό της Νεφέλης" άλλο ένα τραγούδι που διασκεύασε η ίδια κι αγγίζει της καρδιές όλου του κόσμου.Αλλες μυρωδιές, άλλα πλανεμενα όνειρα. Υακυνθοι, κρίνα....με τους δύο μικρούς αγγέλους που τρελαίνουν την μικρή Νεφέλη...και ο Δίας την κάνει σκόνη και την σκορπάει... Η Χάρης Αλεξίου υπήρξε στον χώρο της μουσικής ένα πλάσμα απλό, δίχως επαρσεις και βεντετισμους, μια μεγάλη φωνή πού συνεργάστηκε με τον Γ.Νταλαρα, Γ. Πάριο, Α. Πρωτοψάλτη, Β. Μοσχολιού,Δ.Γαλανη, Αρβανιτάκη, Γ.Κοτσιρα, Πορτοκάλογλου, Μαχαιριτσα,κ.α.Θαρρω είναι ένα θείο δώρο για εμάς, που την αγαπήσαμε και την αγαπάμε. "Τι γλυκό να σ αγαπούν" άλλο ένα τραγούδι που γεμίζει δάκρυα τις καρδιές, τραγούδια ερωτικά που εκφράζουν, τον πόνο...το πάθος.Κι έτσι μια φορά κι έναν καιρό αποσύρεται, έτσι που ο χειρότερος εχθρός αρχίζει να πνίγει τις χορδές της φωνής και λυγίζει. Το 2015 η Χάρις Αλεξίου αυτή η μεγάλη Κυρία του τραγουδιού παραδίδει στον σκηνοθέτη Γιώργο Νανιωρη ένα χειρόγραφο με κομμάτια τής ζωής της.Μεσα από την θεατρική παράσταση η Χαρούλα θα ξαναζήσει εικόνες, μνήμες,που δεν είχανε ποτέ ειπωθεί, όνειρα, εφιάλτες, έρωτες, χαμόγελα.Το έργο ανέβηκε στο θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου και σημείωσε τεράστια επιτυχία. Τά τραγούδια της είναι πολλά...Τι να πρωτοθυμηθει κανείς..."Όλα σου θυμίζουν"."Απόψε θέλω να πιω" " Τιλι Τιλι","Το ταγκό της Νεφέλης"," Δεν ξέρω πόσο σ' αγαπώ","Η ζωή μου κύκλους κάνει","Ζήλεια μου", Αν πεθάνει μια αγάπη"," Ο φαντάρος"Η αγάπη είναι ζάλη","Ξημερώνει" κ.α. Μια μουσική κιβωτός είναι ολόκληρη η ζωή της κι έτσι μια ολόκληρη νύχτα μ ενέπνευσε να παρουσιάσω την Χαρούλα Αλεξίου και να κλείσω την δική μου αυλαία για απόψε το βράδυ, έχοντας στο νου τά τελευταία της λόγια, " Έχω απομακρυνθεί τέλειως από το τραγούδι....Δεν μπορώ να τραγουδησω όπως παλιά...Δεν ήταν κάτι απλό... Βέβαια το πενθησα" Όμως εμείς θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε κάτω από τ αστέρια... μέσα στα σύννεφα την Πανσέληνο της Χαρούλας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου