Οι εποχές αλλάζουν, έρχονται φεύγουν η μια εποχή διαδέχεται την άλλη, αφήνοντας πίσω με κάποια συγκίνηση παγκόσμια αστέρια της μουσικής και του τραγουδιού να παραμερίσουν για λίγο κάνοντας χώρο στους νεότερους, όχι γιατί το επέλεξαν οι ίδιοι, αλλά έτσι όπως όλα τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα , έτσι και το τραγούδι, η μουσική ακολουθούν νέα μονοπάτια.
Είναι η δεκαετία του '60 που σέ όλο τον κόσμο κάνουν την εμφάνιση τους νέα σχήματα καί οδηγουν την νεολαία, σε νέες κατευθύνσεις από καινούργιες φωνές στιλ ντυσίματος, ακόμη και μαλλιών, που ξετρελαίνουν τους νέους εκείνη την εποχή, ξεφωνιζοντας, σχίζοντας ρούχα έτσι για σουβενίρ.
Στην Αγγλία εμφανίζονται οι Μπητλς, οι Ρόλινγκ Στόουν που σαρώνουν με την ιδιόρρυθμη για εκείνη την εποχή, εμφάνηση τους αλλά και την πρωτοποριακή μουσική, ώστε να ξεσηκώσουν όχι μόνο την Ευρώπη, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο.
Μέσα σ' αυτές τις χώρες η Ελλάδα δεν έμεινε αμέτοχη με πρωτοπόρους τους Forminx, Idols, Charms κ.α.
Στην Θεσσαλονίκη κάνει δειλά δειλά ένα νέο συγκρότημα. Οι Ολυμπιανς.Ετσι μια φορά κι έναν καιρό, όπως συνηθίζω να λέω, κάποια μέρα του Σεπτέμβρη, το 1965 πέντε νέα παιδιά εμφανίζονται σε αυτό τον χώρο με όνειρα κι ελπίδες να κατακτήσουν το ελληνικό κοινό που όχι μόνο κατωρθωσαν να γίνουν πρώτοι, αλλά κρατήθηκαν για χρόνια ενωμένοι, μπορώ να πω ως σήμερα,όταν κάποιες φορές συναντιούνται, παίζουν, θυμούνται τα παλιά και μας μεταφέρουν στην εποχή του '60 , στην όμορφη " Χαβάη" κάπου στη Ν.Κρηνη, πλάι στην θάλασσα με τό φεγγάρι αγκαλιά.
Άλκης Κακαλιαγκος ο αρχηγός των Ολυμπιανς μουσικοσυνθέτης με σπουδές στο πιάνο τού Κρατικού Ωδείου ,και σπουδαστης του ΑΠΘ της Γεωπονικής Σχολής.Πασχαλης Αρβανιτίδης, τραγούδι, παίζει πιάνο κιθάρα.Βαγγελης Κουτσοτελης κοινός ( σπόρος) σαξόφωνο, Κούλης Καλογιανιδης, κιθάρα, Δημήτρης Λαζαρίδης τύμπανα.
Την εποχή εκείνη σ' ένα μουσικό πρωινό στην Χαβάη ο Γιώργος Κοντόπουλος ιδιοκτήτης τού CITY INTERNATIONAL 106.1 με το μαγνητόφωνο του ηχογραφεί ζωντανά τους Ολυμπιανς και τους παρουσιάζει σε εκπομπή στη Φωνή της Αμερικής που λειτουργούσε τότε στην Περαία Θεσσαλονίκης.και στη συνέχεια ο Κρατικός σταθμός με τον Άλκη Στεα.
Ο Γιάννης Σωκρατιδης διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας "Ελλαδίσκ" τους ακούει κι όχι μόνο ενθουσιάζεται αλλά άνοιγει διάπλατα τον δρόμο στους πέντε νέους των Ολυμπιανς ηχογραφώντας το πρώτο μικρό δισκάκι με τα τραγούδια που σύντομα έγιναν γνωστά." Τροπος' και "Συμπόσιο".
Ένας διαγωνισμός νεανικών συγκροτημάτων, οδηγει τούς Ολυμπιανς στο Παναθηναϊκό Στάδιο της Αθήνας. Όπως έλεγαν είχαν φτάσει στα όρια τού σκανδάλου, έτσι πού τσάκισαν όλα τα συγκροτήματα τής Αθήνας που πήραν το 78% των ψήφων τής αθηναϊκής νεολαίας.
Ο δεξιοτέχνης τού πιάνου Άλκης Κακαλιαγκος συνθέτει και γράφει τα ωραιότερα τραγούδια που υποδύεται με την βελούδινη ξεχωριστή φωνή ο Πασχάλης.
Όμως η στρατιωτική θητεία, σπουδές απομακρύνει κάποια ιδρυτικά μέλη ώστε ν αντικατασταθούν από τον Ν. Παπάζογλου, Β.Παπαβασιλειου, Χρ. Κιλλια κ.α.
Όμως δεν θα σταματήσουν εδώ.Η συναντηση έρχεται ξανά νά τούς ενώσει. Η Χαβάη γεμίζει κόσμο, η νεολαία λικνιζεται με το απαλό αεράκι της θάλασσας και της μουσικής. Το " Συγνώμη" σε στίχους Νικου Ελληναιου " Το κορίτσι του Μάη" " Μείνε κοντά μου" "Το σχολείο" κ.α.ειναι τραγούδια διαχρονικά και θα μείνουν και στις νέες γενιες άσχετα αν το συγκρότημα διαλύθηκε και ο καθένας τράβηξε τον δικό δρόμο. Ο Άλκης Κακαλιαγκος συνεχίζει να δημιουργεί. Τώρα ετοιμάζει ένα μιούζικαλ. Ο Πασχάλης τραγουδάει και η αυλαία κλείνει αφήνοντας πίσω ένα συγκρότημα που γνώρισε τεράστιες επιτυχίες. Η Χαβάη δεν υπάρχει, Οι Ολυμπίας δεν υπάρχουν, όμως... υπάρχουν οι άνθρωποι που συνεχίζουν να τούς ακούν με μία τρυφεραδα, με μια νοσταλγία λες και ήταν χθες όπως λέει ο Λευτέρης Κογκαλιδης.
Ελίζα Καστάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου